ဒီပံုေလးကေတာ့ ဆရာစသင္တဲ့ေန႔မွာပဲ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ ပံုတစ္ပံုကို စာေမးပဲြစစ္သလို ခ်က္ျခင္းဆဲြခိုင္းလိုက္ေတာ့ … ႏွစ္ကူးတစ္ေယာက္လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ ဆဲြလိုက္တာ ပံုကမတူဖူး ျဖစ္သြားတယ္။ ဆရာကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ Texture ပိုင္ႏိုင္မႈ႐ွိမ႐ွိကို ၾကည့္တာ၊ ပံုတူမတူ ၾကည့္တာမဟုတ္ပါဖူးတဲ့။ အဲဒီေတာ့မွ ေတာ္ပါေသးရဲ႕လို႔ စိတ္ေအးသြားေတာ့တယ္။
ဒီ ႏွစ္ကူးတစ္ေယာက္ႏွယ္ Texture တို႔ Tone တို႔ကို ခဏခဏေျပာေျပာေနတယ္..။ အဲဒါ ဘာႀကီးလဲလို႔ ေမးရင္ ပံုေလးႏွစ္ပံုျခင္းစီကို ယွဥ္ျပလိုက္မယ္ေနာ္။ အလင္းအေမွာင္ ၊ အဖိအေဖာ့ ၊ အနိမ့္အျမင့္ ခြဲထားျခင္းမ်ိဴးပဲ။ ပန္းခ်ီမွာကလည္း သူတို႔ပါမွ ပဲြစည္တာ။
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ပံုဆဲြပီးရင္ အလုိမ်ိဳးမဲမဲႀကီးေတြ လိုက္ျဖည့္ထည့္တာကို လွဒယ္လို႔ မထင္ဖူး။ အသားမည္းသြားေအာင္ လုပ္တာနဲ႔တူဒယ္လို႔ ျမင္တာ။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ပီး ႏွစ္ကူးဆဲြထားတဲ့ ပံုတစ္ပံုကို ျပမယ္။ အဲဒီပံုက ဆဲြထားပီး Tone မျဖည့္တတ္လို႔ ဒီတိုင္းပစ္ထားတာ။ အရင္ ခဲပန္းခ်ီအေၾကာင္း post အေဟာင္းမွာလည္း တင္ထားဖူးပီးသားပါ။ အခု နည္းနည္းေတာ့ ျဖည့္တတ္သြားပီမို႔ ကိုယ့္ဘာကို Tone ခဲြပီး စမ္းၾကည့္ထားတယ္။ ျမည္းၾကည့္အံုးေနာ္… :P ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ခဲြထားတဲ့ Tone က perfect မျဖစ္လို႔ ဆရာက ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ နဲ႔တူေအာင္ နည္းနည္းျပန္ျပင္ ျပေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ဆဲြထားတုန္းက ပန္းခ်ီကားနဲ႔ သိပ္မတူဘဲ ကာတြန္းနဲ႔ ပိုတူေနပီး.. ျပင္လိုက္မွ ပိုလွသြားသလိုဘဲ။ (ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္မွ မခ်ဥ္ရင္ အဒူမွခ်ဥ္မွာမႈတ္ဖူး.. :P )
ဒီပံုကလည္း မေက်ပဲြျပန္ႏႊဲထားတာပဲ။ မေတာက္တစ္ေခါက္ Tone ေလးျဖည့္တတ္လာေတာ့ ပန္းပု႐ုပ္ထုကို ျပန္ၾကည့္ပီး ဆဲြထားတာေလ။ ဒါေလးဆဲြပီးေတာ့ သိလိုက္ရတာက အလင္းဆံုး Tone နားမွာ အေမွာင္ဆံုး႐ွိတယ္။ 
ေရးခ်က္ေတြကို လွဲလိုက္၊ ေထာင္လိုက္ ေရးျခင္း ( မ်ဥ္းမတ္၊ မ်ဥ္းေစာင္း၊ မ်ဥ္းလဲ ) အားျဖင့္ distance ေတြကို လုပ္ယူရမယ္။ အဲဒီ distance လုပ္ျခင္းဟာ ကြန္တို သေဘာပါပဲ။ အဲလို မတူညီတဲ့ ေရးခ်က္ေလးေတြ ျဖည့္လိုက္ေတာ့ ႏွာေခါင္းခၽြန္တဲ့ သူပံုဆဲြရင္ ႏွာေခါင္းခၽြန္လာမယ္။ ပါး႐ိုးမို႔တဲ့ သူပံုဆဲြရင္ ပါး႐ိုးမို႔မို႔ ေတြေပၚလာမယ္။ မ်က္လံုးအိမ္ခြက္ေနသူရဲ႕ ပံုကိုဆဲြရင္ မ်က္လံုးအိမ္ခြက္ေနေၾကာင္း ေပၚလြင္လာမယ္… စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ Tone ျဖည့္ထားေတာ့ ပံုကို ၾကည့္ရတဲ့ အရသာခ်င္း နည္းနည္းကြာသြားတယ္..ဟုတ္?? ။ ဆရာက ပန္းခ်ီစာအုပ္ေတြ ထဲက သူမ်ားခဲြထားတဲ့ Tone ေတြၾကည့္ပီး ေလ့က်င့္တာ ရပ္လိုက္ပီး ကိုယ္ပိုင္ ကိုယ့္ဘာကို ျမင္တဲ့ Tone ေတြ ျဖည့္ၾကည့္ရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကိုယ္ ဇိမ္ေျပနေျပထိုင္ဆဲြပီး Tone ေတြ စိတ္ႀကိဳက္ျဖည့္ေတာ့တာ။ ဗိုက္ဆာမွန္းေတာင္ သတိမရေတာ့ဖူး။ အဲဒီေန႔က ညေနေစာင္းမွ ျပန္ျဖစ္တယ္။
ဒီပံုေလး ႏွစ္ပံုကလည္း perspective ( အနီးအေ၀း ) သင္မ့ဲေန႔က မသင္ခင္ တစ္ရက္အလိုမွာ ကုိယ္နားလည္သေလာက္ အျမင္နဲ႔ ပံုေလးတစ္ပံု အိမ္မွာဆဲြခိုင္းလိုက္တယ္။ ( အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ စာပဲြတစ္လံုးပါရမယ္။ မ်က္ႏွာက်က္ ပါရမယ္။ ေဘးနားမွာ ျပတင္းေပါက္ေလးလဲပါရမယ္ ဆိုပီး အိမ္စာေပးလိုက္တယ္ ) ဘယ္ဘက္က ပံုေလးကေတာ့ အိမ္စာေပးလိုက္တဲ့ ပံုေလးပါ။ ညာဘက္ျခမ္းက ပံုေလးကေတာ့ ေနာက္ရက္ သင္တန္းမွာ one point , two point ေတြ သင္ပီးမွ ဆြဲထားတဲ့ ပံုပဲျဖစ္တယ္..။
one point ဆိုတာ မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြက point တစ္ခုထဲမွာ ဆံုၾကတယ္။ ေယဘူယ်အားျဖင့္ေတာ့ ၿပိဳင္ေနတဲ့ မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းဟာ 
ဆံုမွတ္မ႐ွိဘူးလို႔ နားလည္ထားၾကပါတယ္။ ပန္းခ်ီမွာေတာ့ မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြဟာ တစ္ေနရာရာမွာ ဆံုကိုဆံုၾကတယ္။ အစကေတာ့ ဆံုမွတ္မ႐ွိဖူးလို႔ သိထားေတာ့ ပထမပံုေလးမွာ မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြကို မၿပိဳင္ၿပိဳင္ေအာင္ဆဲြထားတယ္။ အဲ… ဒုတိယပံုေလးမွာေတာ့ ဆံုမွတ္တစ္ခုကို ဗဟိုျပဳပီး မ်ဥ္းေၾကာင္းေလးေတြ ဆြဲလုိက္ေတာ့ အလိုလို distance ေတြထြက္လာတယ္။ အဲဒီဆံုမွတ္ဟာ ကိုယ္ဆဲြေနတဲ့ ဧရိယာေဘာင္ေလးထဲမွာပဲ ႐ွိႏိုင္သလို၊ ေဘာင္ကိုေက်ာ္ပီး အျပင္မွာလဲ ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ အဲဒီမ်ဥ္းေၾကာင္းေတြဟာ တစ္ခုထက္ပိုတဲ့ ဆံုမွတ္ေတြမွာ ႐ွိေနၾကတယ္ဆိုတာပဲ။ ဆရာက သူတို႔ေက်ာင္းတုန္းက perspective စာေမးပဲြ အေတြ႔အႀကံဳေလးေျပာျပတယ္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ သံေခ်ာင္းစိုက္၊ အဲဒီသံေခ်ာင္းေလးမွာ အပ္ခ်ည္ႀကိဳးေလးနဲ႔ တန္းပီး ဆံုမွတ္လုပ္ၾကတယ္။ အဲ…. အဲ့ဒီဆံုမွတ္တစ္ခုမွာပဲ အပ္ခ်ည္ႀကိဳး ၂ ႀကိဳး ၃ႀကိဳး ျဖစ္ေနတတ္တယ္တဲ့။ ဆံုမွတ္ကိုပဲ ႐ွယ္ယာလာခဲြၾကတာေလ… အဟ..ဟ..ဟ..။ ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ အဲေလာက္ႀကီး လုပ္ဖို႔မလိုပါဖူး။ သေဘာတရားေလာက္ကိုသိပီး အဲဒီ သေဘာတရားကို အေျခခံပီး လုပ္ရမွာ။ သီအုိရီေတြ ပိေနရင္ သီအိုရီက ကိုယ့္ကိုတက္စီးသြားမယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ idea ၊ feeling ေတြကို အျပည့္အ၀ အသံုးခ်ရမယ္။ ( ဒါေတြက ဆရာမွာတဲ့စကားေတြ။ ႏွစ္ကူးက သိလိုက္တာ လို႔ ခ်ီးက်ဴးမေစာနဲ႔ :P )။ ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ မတူတူေအာင္ ဆဲြရတာ အရမ္းသေဘာက်ေနတာ။ ကိုယ္ဆဲြထားတဲ့ ပံုေလးကို သူမ်ားေတြက “ဟယ္… တူလိုက္တာ..” လို႔မ်ားေျပာလိုက္ရင္ သေဘာေခြ႔ မေနာေခြ႔ပဲ…ဟိ…ဟိ..။ ကဲ… ဒီစာေလးေဘးမွာပါတဲ့ အနီးအေ၀း ကို႐ွင္းျပထားတဲ့ ပံုေလးကုိ ခဏေတာ့ ၾကည့္လိုက္ေနာ္။
ဒီပံုကေတာ့ Texture ပါတယ္။ ပန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီး၊ စတဲ့ အသီးေတြရဲ႕ သဘာ၀ကိုေပၚေအာင္ ဆဲြရတယ္။ ( အယ္… ေတာ္လိုက္တာလို႔ေတာ့ မထင္နဲ႔အံုးေနာ္… အဲ့ဒါ စာအုပ္ထဲကပံုကို ၾကည့္ပီးဆဲြထားတာ…. ဟဲ…ဟဲ… )
အင္း… ဒီပံုေလးလည္း တူတူပါပဲ ။ ပလက္စတစ္၊ စတီး၊ ဖန္ ဆိုတဲ့ မတူညီတဲ့ အရာ၀တၳဳပစၥည္းေလးေတြကို ေပၚလြင္ေအာင္ေရးတာပဲ။ ဒီပံုေလးကေတာ့ ဆရာခ်ထားေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ထိုင္ဆဲြရတာ။ ဒီမွာ ထူးျခားတာက overlap ဆိုတာေလးပါလာတယ္။
ဒီ post ေလးေတြကို စေန၊ တနဂၤေႏြ အပတ္စဥ္ သင္တန္းကျပန္လာတိုင္း သင္ထားတာေတြကို ပူပူေႏြးေႏြး ျပန္တင္ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ အခု သင္တန္းခ်ိန္က ပိုမ်ားလာတယ္။ ခါတိုင္းဆိုရင္ ေန႔လည္ ၂ နာရီဆိုရင္ ေနာက္အက်ဆံုးဆင္းတာပဲ။ ခုေနာက္ပိုင္း ညေန ၅ နာရီ၊ ၅ နာရီခဲြမွဆင္းရေတာ့တယ္။ ဆင္းဆင္းခ်င္း ေနာက္သင္တန္းတစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းကူးရတယ္။ သင္တန္းႏွစ္ခုကလည္း ေနရာက ေတာင္နဲ႔ေျမာက္။ ေနာက္တစ္ခုကူးရတဲ့ သင္တန္းက ေပးလိုက္တဲ့ အိမ္စာေတြ မပီးေသးလဲ ႐ႈံ႕မဲ့မဲ့နဲ႔ သြားရဒါပဲ။ ငယ္ငယ္တံုးကလို ဗိုက္နာလို႔ ၊ ေခါင္းကိုက္လို႔ sound reason ေပးလုိ႔ နရေတာ့ဖူးးးး.. ။ အဲဒီေတာ့ မိုးမ်က္ႏွာပဲေမာ့ၾကည့္ေနရဒယ္..။ မိုး႐ြာလို႔ကေတာ့ သြားဖူးဆို သြားဖူးပဲ ( အရမ္းႀကိဳးစားတာပဲေနာ္ …ဟိ..ဟိ..)
ေတာ္ေသးပီ… ဒီမွာခဏနားဦးမည္…..
Read More...
Collapse...
ခ်ဖို႔မလိုဖူးးဆိုမွ ဟင္းးး ခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္..။ ဒီလို ျဖစ္တာ ၂ ခါ ႐ွိပီ။ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လဲေတာ့
သိဖူးး။ ကြန္ပ်ဴတာ သံုးေနတံုး ခဏခဏ ဟန္းဟန္းသြားတဲ့ သြားတာ။ 
